Αχ ρε μαμά… – Χαρά Μαρκατζίνου
16 μέρες μετά… Τόσες έχουν περάσει από εκείνο το τηλεφώνημα, βράδυ Δευτέρας, από έναν ειδικευόμενο γιατρό σε εφημερία που προσπαθούσε να βρει τα λόγια εκείνα…
16 μέρες μετά… Τόσες έχουν περάσει από εκείνο το τηλεφώνημα, βράδυ Δευτέρας, από έναν ειδικευόμενο γιατρό σε εφημερία που προσπαθούσε να βρει τα λόγια εκείνα…
Ονειρεύεσαι; Πιστεύεις στα όνειρα; Πιστεύεις σε εκείνο το φτερούγισμα στο στομάχι κάθε φορά που φέρνεις στο νου το όνειρό σου; Πιστεύεις πως μπορείς να τους…
Μένω εκτός από αυτό που με πλήγωσε… Είμαι μουδιασμένη… νιώθω το χρόνο να παγώνει σ’εκείνη τη στιγμή… Αντιμέτωπη με την αλήθεια που ανέβαλα καιρό… …
Ψυχή μου… Έτσι μ’αρέσει να σε λέω. Εσύ στα πιο σκοτεινά μονοπάτια μου. Η σκέψη σου το φως Εκεί που νιώθω πως λυγίζω το άγγιγμά…
Γιατί μου είναι τόσο δύσκολο ν’αλλάξω; Πονάω και ξεχνάω, πέφτω και ξανασηκώνομαι, δοκιμάζω και πάλι από την αρχή… Μοιάζω με μικρό παιδί που μόλις έπεσε…